|Z Rynku | Szacowany czas czytania artykułu: 12 minut
Listopad za nami, więc czas na podsumowanie wyników funduszy inwestycyjnych i dokładniejsze spojrzenie na liderów ubiegłego miesiąca.
W listopadzie na globalnych rynkach finansowych kontynuowane były dynamiczne wzrosty indeksów z poprzedniego miesiąca. Działo się tak, mimo sceptycznego nastawienia ekonomistów co do kształtowania się koniunktury gospodarczej niemal we wszystkich gospodarkach na świecie. Po wielu miesiącach wyprzedaży, rynki odreagowały skrajnie pesymistyczne nastroje i pozwoliły inwestorom odrobić część strat. Wzrosty wpłynęły również na opinie części analityków, wśród których coraz liczniej zaczęły się pojawiać głosy o bliskim końcu bessy i powolnym powracaniu rynków akcji do wzrostów. Znaczna część analityków uważa, że mimo spowolnienia gospodarczego, rynki mają szansę rosnąć, dyskontując nadchodzące łagodzenie polityki pieniężnej banków centralnych oraz wynikające z tego przyszłe ożywienie światowej gospodarki.
Przechodząc do szczegółów, na głównych parkietach świata wzrosty indeksów w wielu przypadkach zbliżyły się do 10%. Ponownie świetnie poradziła się giełda w Warszawie, na której indeks WIG20 urósł o 13,0%, WIG 11,2%, mWIG40 o 7,5%, a sWIG80 o 7,1%. Wśród głównych giełd zagranicznych chiński Shanghai Composite urósł o 8,9%, niemiecki DAX zyskał 8,6%, francuski CAC40 7,5%, a amerykańskie S&P500 5,4%, a Nasdaq 4,4%, Najsłabszy okazał się japoński Nikkei225, który odnotował zwyżkę równą "jedynie" 1,4%.
Równie pozytywnie zachowywały się w listopadzie światowe rynki obligacji, gdzie zdecydowanie przeważali kupujący. Rentowność obligacji skarbowych niemal na całym świecie spadała, a ich ceny mocno rosły. I tak np. rentowność 10-letnich obligacji skarbowych o stałym oprocentowaniu spadła o ponad 175 punktów bazowych do 6,58% w przypadku polskich obligacji, o 44 punkty bazowe w przypadku amerykańskich, a niemieckich o 25 punktów bazowych. Warto zaznaczyć, że w Polsce bardzo mocno (o ponad 100 punktów bazowych) obniżyły się rentowności wszystkich obligacji, niezależnie od terminu wykupu. Niewątpliwy wpływ na takie zachowanie polskich obligacji miały zapowiedzi RPP o chęci zakończenie cyklu podwyżek stóp procentowych.
Z tych najistotniejszych zjawisk, warto jeszcze odnotować zauważalną zmianę na rynku walutowym. Dzięki osłabianiu się dolara amerykańskiego w zasadzie wszystkie waluty świata złapały nieco oddechu, a euro umocniło się do amerykańskiej waluty o ponad 5%.
Jak na tle tych zdarzeń zachowywały się fundusze inwestycyjne? Poniżej przedstawiamy wyniki funduszy z podziałem na grupy o zbliżonej polityce inwestycyjnej, posortowane po osiągniętych w listopadzie wynikach.
Czołówkę miesięcznego rankingu zdominowały fundusze, które w dużym stopniu inwestują w największe spółki z warszawskiego parkietu. Im większy udział w portfelu spółek z WIG20, tym wyniki funduszu okazały się lepsze (WIG20 wzrósł o 13,0%, a mWIG40 i sWIG80 o odpowiednio 7,5% i 7,1%). Nie dziwi więc, że najlepszy w listopadzie okazał się wynik PKO Akcji Rynku Polskiego, którego benchmark w 75% zbudowany jest z indeksu WIG20 (pozostałe 25% stanowi udział spółek z mWIG40). Na drugim miejscu znalazł się tani fundusz indeksowy spod parasola inPZU – inPZU Akcje Polskie, którego benchmark składa się w 70% z WIG20 oraz w 30% z mWIG40). Na trzecim miejscu w wynikiem 11,5% znalazł się NN Indeks Odpowiedzialnego Inwestowania, którego benchmarkiem, co prawda jest stosunkowo szeroki indeks WIG-ESG (wzrósł w listopadzie o 11,4%), ale mimo wszystko z silnym przeważeniem największych spółek. Średni zysk wszystkich funduszy z tej grupy wyniósł w listopadzie 9,4% i pokazuje, że niemal wszystkie fundusze znakomicie sobie radziły w ubiegłym miesiącu.
Wyniki funduszy akcji małych i średnich spółek z uwagi na odmienne spektrum inwestycyjne odnotowały w listopadzie gorsze, adekwatne do wzrostu indeksów mWIG40 i sWIG80 wyniki. Ich średni listopadowy zysk (7,3%) pokrywa się niemal dokładnie ze wzrostem tych indeksów.
Do liderów naszego listopadowego zestawienia należą PKO Akcji Małych i Średnich Spółek (9,3%), Pekao Dynamicznych Spółek (9%) oraz Millennium Dynamicznych Spółek (8,8%). To, co je łączy i wyróżnia na tle konkurentów to również wyniki za ostatnie 12 miesięcy. W tym horyzoncie również należą do liderów.
Porównując i analizując wyniki powyższych grup funduszy, warto zwrócić uwagę na to, że chociaż wszystkie inwestują w spółki notowane na warszawskiej giełdzie, to ich wyniki, zależnie od tego, jak zachowują się duże spółki vs małe, mogą się od siebie mocno różnić. Z tego powodu, wybierając fundusze do portfela, warto zadać sobie pytanie, czy chcemy, by nasz portfel miał więcej małych i średnich spółek, czy też powinien być przeważony w spółki z WIG20.
Fundusze akcji globalnych rynków rozwiniętych to najbardziej urozmaicona pod względem prowadzonej polityki inwestycyjnej grupa funduszy. Ich wyniki mogą się między sobą mocno różnić, co widać w zestawieniu. Różnice w stopach zwrotu wynikają nie tyle z umiejętności zarządzających, co z zakresu prowadzonych inwestycji. Jedne skupiają się na dużych spółkach, inne na mniejszych. Są w tej grupie fundusze tematyczne, które inwestują np.: w spółki technologiczne, ekologiczne, gospodarki wodnej, wrażliwe na procesy demograficzne itd. Niemal każdy z tych funduszy czymś się wyróżnia i porównywanie jego wyników do konkurencji musi być pogłębione o specyfikę polityki inwestycyjnej tego funduszu.
Jest jeszcze jedna cecha, którą należy brać pod uwagę, analizując wyniki, szczególnie tej grupy funduszy. Wśród nich przeważają fundusze zabezpieczające tzw. ryzyko walutowe, czyli eliminujące z wyników zmianę kursu PLN względem USD lub EUR. Są też jednak i takie, które tego ryzyka nie zabezpieczają, więc na ich wyniki w bardzo silny sposób wpływa zmiana kursu złotego do dolara lub euro. Gdy złoty się osłabia, wówczas wynik funduszu (liczony w PLN) jest wyższy - mniej więcej o to osłabienie. Gdy złoty się umacnia, to wyniki funduszu są o to umocnienie słabsze. Ponieważ w listopadzie mieliśmy do czynienia z bardzo silnym umocnieniem się PLN do USD (5,3%), to wyniki funduszy, które nie zabezpieczają ryzyka walutowego lub robią to w niewielkim stopniu (gdy zarządzający autonomicznie podejmuje decyzję, czy się zabezpieczać, czy nie) osiągnęły na tle konkurentów słabsze wyniki.
Przykładem takiego funduszu jest Caspar Globalny (-4,7%), który wprost deklaruje, że nie zabezpiecza ryzyka walutowego w swoich inwestycjach. Jednak w horyzoncie 36 miesięcy wyniki funduszu na tle konkurentów wyglądają zupełnie inaczej. Zysk, jaki wypracował w tym czasie (39,5%) stawia go na czele rankingu za ten okres. Oczywiście taki wynik fundusz zawdzięcza przede wszystkim znakomitej selekcji spółek do portfela, ale i również osłabieniu się PLN do USD w tym czasie (blisko 15%). Na samym dole tabeli znajduje się jeden z negatywnych bohaterów trwającej bessy (pamiętajmy, że był również bohaterem – tyle, że pozytywnym – wcześniejszej hossy). To Skarbiec Spółek Wzrostowych, który ze stratą 11% wyróżnia się na tle wszystkich pozostałych funduszy. Mimo listopadowego odbicia na rynkach nie zdołał on odrobić strat z pierwszej części miesiąca (-21,32%) i zakończył miesiąc znaczną przeceną jednostki.
W zestawieniu zauważalne są również dobre wyniki funduszy, które inwestują w spółki związane z ekologią. To był generalnie bardzo dobry okres dla nich i to zarówno w skali globalnej, jak i naszego rodzimego parkietu.
Ostatni miesiąc przyniósł też widoczne wzrosty na rynku amerykańskich akcji. Jednak ich skala była istotnie niższa niż na innych światowych giełdach. To trochę wbrew temu, do czego przyzwyczailiśmy się w ostatnich latach. Być może trwająca moda na amerykańskie akcje spowodowała zbyt duże przeważenie portfeli inwestorów w akcjach amerykańskich i można oczekiwać w następnych miesiącach kontynuacji trendu relatywnego umacniania się giełd z innych rejonów świata względem amerykańskich parkietów. Zjawisku temu z pewnością będzie pomagało możliwe dalsze osłabianie się dolara do innych walut.
Akcje z rozwiniętych rynków europejskich w listopadzie rosły wyraźnie szybciej niż amerykańskie i widać to w wynikach funduszy. Jednak i tutaj rozwarstwienie wyników jest dosyć duże. Najlepszy fundusz zarobił 9,8%, najsłabszy 1,4%, przy średniej dla całej grupy wynoszącej 6,7%. Dzięki stabilnemu kursowi EUR do PLN w listopadzie, wpływ ryzyka walutowego na wyniki funduszy był neutralny. Wygrywała selekcja spółek i alokacja portfela pomiędzy europejskimi parkietami.
Rynki wschodzące to bardzo bogaty zestaw państw. Obok gigantycznego rynku chińskiego, czy ogólnie azjatyckiego, zaliczają się do nich również kraje Ameryki Południowej, czy Europy Środkowo-Wschodniej. Z tego powodu wyniki funduszy mogą być bardzo różne i zależeć wprost od tego, który rynek zarządzający przeważa w swoim portfelu. Duży wpływ mają również zamiany cen walut z poszczególnych rynków wschodzących względem PLN, czy USD.
W listopadzie najlepiej radził sobie tani fundusz indeksowy inPZU Akcje Rynków Wchodzących (zabezpiecza się od ryzyka walutowego USD i EUR względem PLN). Osiągnął wynik niemal dwa razy lepszy od najgorszego w zestawieniu Skarbca Emerging Markets Opportunities (14,8% vs. 7,8%). Fundusz spod parasola inPZU lokuje aktywa w najlepsze, zdaniem zarządzającego ETF-y inwestujące na rynkach emerging markets. Skarbiec z kolei inwestuje przede wszystkim w fundusz JPMorgan - Emerging Markets Opportunities Fund C (acc) PLN. Wśród listopadowych liderów zestawienia znajdują się ponadto PKO Akcji Rynków Wschodzących oraz Nationale-Nederlanden Akcji Rynków Wschodzących.
Rynek polskich obligacji daje obecnie bardzo duże możliwości. Jego zmienność oraz wysokie rentowności pozwalają funduszom i ich zarządzającym stosować różne strategie, w tym spekulacyjne i zarabiać znacznie więcej niż to było możliwe jeszcze rok temu. Z tego też powodu wyniki w tych grupach funduszy potrafią być bardzo zróżnicowane.
W grupie funduszy papierów dłużnych polskich uniwersalne, które inwestują zarówno w obligacje skarbowe, jak i korporacyjne o krótkim i średnim terminie do wykupu zróżnicowanie wyników, jak na tę klasę aktywów jest bardzo duże. Najlepszy wynik w minionym miesiącu osiągnął Noble Fund Konserwatywny (2,9%), a najsłabszy, podobny z nazwy Nationale-Nederlanden Konserwatywny (0,6%). Jak widać z pozoru podobne fundusze potrafią osiągać zupełnie odmienne stopy zwrotu (zarówno zyski, jak i straty). Wystarczy spojrzeć jednak na wykresy obu tych funduszy, by zrozumieć, skąd bierze się tak duża różnica w wynikach między nimi i jak odmienne strategie prezentują oba fundusze.
Wyniki pozostałych funduszy z grupy mieszczą się pomiędzy tymi dwoma, skrajnie odmiennymi, co do aktualnej polityki inwestycyjnej funduszami.
Fundusze papierów dłużnych polskich skarbowych należą do najbardziej bezpiecznych funduszy dłużnych dostępnych na polskim rynku. Inwestują praktycznie tylko w krótkoterminowe i o zmiennym oprocentowaniu obligacje emitowane przez Skarb Państwa. Ich wyniki, teoretycznie również powinny być do siebie zbliżone, ale duża zmienność cen polskich obligacji w ostatnim czasie oraz ich wysokie rentowności pozwalają zarządzającym na spore pole manewru i osiąganie zróżnicowanych wyników. Niemniej różnice te są bardzo małe na tle innych grup funduszy.
Można śmiało powiedzieć, że listopadowe wyniki tych najbardziej bezpiecznych (nie oznacza to, że nie mogą tracić) są spektakularne. Odpowiadają one rocznym wynikom tych funduszy sprzed 2-3 lat. Nie należy się jednak przyzwyczajać do tak dobrych wyników. W przyszłości mogą się one powtórzyć, lecz nie będzie to normą i należy oczekiwać dla tych funduszy wyników w skali roku pomiędzy 5% a 8%. O większe zyski będzie bardzo trudno.
Kolejne dwie grupy funduszy łączy to, że inwestują w obligacje o średnim i długim terminie do wykupu. Przy czym jedne inwestują tylko w obligacje skarbowe, a drugie zarówno w obligacje skarbowe, jak i korporacyjne. Z uwagi jednak na to, że na polskim rynku obligacje korporacyjne emitowane są głównie jako obligacje o zmiennym oprocentowaniu, to grupa funduszy papierów dłużnych polskich skarbowych długoterminowych zachowuje się bardziej agresywnie i w dobrych czasach więcej zyskuje, a w gorszych więcej traci niż fundusze papierów dłużnych polskich długoterminowych uniwersalne. W listopadzie z pierwszej grupy funduszy najwięcej zyskał Allianz Obligacji Dynamiczny oraz Quercus Obligacji Skarbowych (odpowiednio 10,4% i 10%), a z drugiej grupy Skarbiec Dłużny Uniwersalny oraz PZU Dłużny Aktywny (7,4% i 7%)
Choćby z uwagi na znakomite listopadowe wyniki (najwyższe z wszystkich grup funduszy), na słowo komentarza zasługują fundusze inwestujące w instrumenty powiązane z ceną złota lub srebra. Ich wyniki są bardzo zróżnicowane i zależą przede wszystkim od tego, w jaki rodzaj instrumentów inwestują. Najlepsze wyniki osiągnęły fundusze, które lokują aktywa w akcje spółek wydobywających złoto lub/i srebro (one też przy spadających cenach złota i srebra powinny tracić najwięcej), znacznie gorzej radziły sobie fundusze inwestujące w instrumenty bezpośrednio odzwierciedlające cenę fizycznego złota lub srebra (kontrakty futures na cenę złota). Pomiędzy nimi znalazły się fundusze, które inwestują zarówno w akcje spółek, jak i w cenę fizycznego złota lub srebra. Najsłabiej zaś w listopadzie wypadły fundusze zarządzane przez Superfund TFI, które wykorzystują strategię managed futures, która z założenia polega na stosowaniu zaawansowanych strategii algorytmicznych opartych na cenach metali szlachetnych i której wyniki nie zawsze odzwierciedlają zachowanie cen złota lub srebra w danym okresie.
Aby inwestować w fundusze inwestycyjne, które zostały przedstawione powyżej bez opłat manipulacyjnych wystarczy założyć bezpłatne konto.
Podziel się na:
Sesja wygaśnie za:
Rozpocznij dyskusję
Komentarze (0)